Yazarlara Notlar

 

YAZIM KURALLARI

Derginin yayın dili Türkçe ve İngilizcedir. Yayın Kurulu kararı ile tercihen Türkçe çevirisi olan yayınlar diğer dillerde de yayınlanabilir.

Dergiye gönderilen yazılar, başka bir yerde yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere gönderilmemiş olmalıdır. Herhangi bir konferans veya sempozyumda bildiri olarak sunulmuş olan çalışmaların genişletilmiş hali, konferansın veya sempozyumun adı, yeri ve tarihi belirtilerek yayınlanabilir.

E-posta aracılığıyla gönderilen makaleler, yazım kuralları ve araştırma yayın etiğine uygunluk açısından yayın kurulunca incelendikten sonra çift taraflı kör hakemlik değerlendirme sürecine tâbi tutulur. (İki hakemden birinin olumsuz, diğerinin olumlu görüş bildirdiği makale, üçüncü hakeme gönderilir.) Hakem raporu doğrultusunda metnin yayımlanmasının uygun olup olmadığına karar verilir ve sonuç yazara/yazarlara bildirilir. Yazarlar bilimsel gerekçelerle hakem raporuna itiraz edebilirler. İtirazlar yayın kurulu tarafından uygun görülürse yeniden farklı bir hakemin değerlendirmesine başvurulabilir.

Düzeltme istenen yazılar, yine e-posta aracılığıyla (15 gün içinde) gönderilmelidir.

Dergiye gelen yazıların özet, anahtar sözcükler, kaynakça, dipnot, şekil ve tablolar dahil olmak üzere üst sınırı 8 bin kelimedir. İstisnai durumlarda 12 bin kelimeye kadar olan çalışmalar da Yayın Kurulu kararı ile yayınlanabilir.

Derginin sayfa düzeni tarafımızdan yapılacağı için yazıların Microsoft Word ile (2007 veya daha ileri bir versiyonuyla), 12 punto ile 1,5 satır aralığında yazılması yeterlidir. Yazılar, iki Word nüshası olarak gönderilmelidir. İki nüshadan biri, yazar isimleri, kendine atıflar, teşekkür bölümü ve yazarların kimliğini deşifre edecek tüm üstveriler (metadata) kaldırılmış olarak gönderilmelidir.

Her metnin başında her biri 300 kelimeden daha az ve 450 kelimeden daha fazla olmayacak şekilde Türkçe Özet ve İngilizce Abstract kısımları bulunmalıdır. Yazıların İngilizce başlıkları muhakkak yazılmalıdır.

Özet kısmından sonra Anahtar Kelimeler, Abstract kısmından sonra da Keywords en az 4 en fazla 7 kelime olacak şekilde eklenmiş olmalıdır.

İmla ve noktalama işaretleri için, TDK yazım ve imla kılavuzu esas alınmalıdır.

Kaynaklar yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak, herhangi bir numaralandırma yapılmadan sıralanırlar.

Çeviri makalelerin değerlendirme sürecine alınabilmesi için çeviriyle birlikte özgün metin de (word ve pdf formatında) gönderilmelidir.

Sofist temelde APA 6. Edisyon Referans Sistemini esas alır. Ayrıntılı bilgi için: https://apastyle.apa.org. Bununla birlikte Sofist’e gönderilen yazılarda APA Referans Sisteminden farklı olarak kitap, makale gibi çalışmaların başlıklarının ilk harfleri büyük yazılır. Bu kurala “ve”, “ile” gibi bağlaçlar dahil değildir.

APA 6. Edisyona uygun olan bazı referans gösterme biçimleri aşağıda örnek olarak sunulmuştur (Diğer örnekler için APA Kılavuzunun 7. Bölümüne bakılabilir):

Kaynakça Oluşturma

Tek Yazarlı Kitap

Poyraz, H. (2016). Dil ve Ahlak. İstanbul: Dergâh Yayınları.

İki Yazarlı Kitap

Sönmez, A. N., & Kılıç, B. (1999). Bilişsel Bilimler ve Felsefe (Cilt 1). Bursa: Örnek Yayınları.

Üç veya Daha Fazla Yazarlı Kitap

Sönmez, I., Arıcı, J. K., & Kılıç, A. (2014). Felsefenin Temel Meseleleri: Çağdaş Bir Giriş. İstanbul: Örnek Yayınları.

Kitap Bölümü

Gökyaran, E. (2003). Başkası ve Aşkınlık. Z. Direk (Haz.), Dünyanın Teni: Merleau-Ponty Felsefesi Üzerine İncelemeler (ss. 45-79). İstanbul: Metis Yayınları.

Çeviri Eser

Nuttall, J. (1997). Ahlak Üzerine Tartışmalar: Etiğe Giriş (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Kant, I. (2000). Critique of Pure Reason (P. Guyer & A. W. Wood, Çev.). Cambridge: Cambridge University Press.

Edisyon Kitap

Keskin, G. (Ed.). (2019). Estetik Üzerine Yazılar. İstanbul: Alfa Yayınları.

Makale

Uygur, N. (1957). Tarih Felsefesinin Yolu. Felsefe Arkivi, 3(3), 135-154.

Çevrimiçi Başvuru Kaynağı

Graham, G. (2005). Behaviorism. E. N. Zalta (Ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2007 ed.). Erişim: http://plato.stanford.edu/entries/behaviorism/

Metin İçi Atıf Gösterme Yöntemleri

Cümle içinde çok yazarlı kaynaklara atıf yapılırken son isimden önce “ve” konur:

Sönmez ve Kılıç’ın (2003) gösterdiği gibi…

Cümlenin sonunda ve diğer yerlerde (başlık, tablo vb.) gösterilen atıflara ise “&” işareti konur.

…olduğu gösterilmiştir (Sönmez & Kılıç, 2007).

Ayrıca 3-6 yazarlı kaynaklarda aşağıdaki kurallara uyulur:

Sönmez, Arıcı, Kılıç ve Köse (2007) [İlk geçtiği yerde]

Sönmez vd. (2007) [İkinci atıf ve sonrası]

Metin içi alıntılar 40 sözcükten az ise devam eden satırda gösterilir ve çift tırnak içerisinde yazılır. Eğer alıntı cümlenin ortasında başlıyorsa, bu durumda aşağıdaki yöntem uygulanır:

Buck-Morss’un (2012) belirttiği üzere “Hegel toplumsal hayatta yaşanan ve bizim şimdilerde modernlik adını verdiğimiz kırılmayı çok yakından gözlemlediği” (s.18) için onun düşünceleri günümüzü anlamada bir kılavuz olarak görülebilir.

Alıntı cümlenin sonunda bitiyorsa aşağıdaki gibi gösterilir:

Kuantum kütleçekim kuramına ulaşmak bir gün mümkün olursa, bu kuram, “uzay-zaman kavramını büyük olasılıkla kökten değiştirecektir” (Sokal & Bricmont, 2002, s. 278).

40 ve üzeri kelime sayısındaki doğrudan alıntılar yeni bir paragraf açılarak blok halinde yazılır ve çift tırnak işareti kullanılmaz. Blok, soldan 1 cm. içeri alınır.

Yazıyla ilgili olarak ise şu belirlemede bulunur:

Yazmak, sözü kendime bağlayan bağı koparmak, beni “sana” yönelerek konuştururken, bu sözün senden aldığı anlam içinde bana söz hakkı veren bağı koparmaktır, çünkü bu söz seni sorgular, sende bittiği için bende başlayan sorgulamadır. Yazmak, bu bağı kırmaktır. Ayrıca, dili dünyanın akışından çekmek, onu, kendisi aracılığıyla ben konuştuğumda dünyanın konuştuğu, günün çalışma, eylem ve zamanla oluşturulduğu güç haline dönüştüren şeyden geri almaktır. (Blanchot 1993, s. 21-22)

Metin için atıf göstermeyle ilgili ayrıntılı bilgi için APA Kılavuzunun 6. Bölümüne bakılabilir.